(صفوان جمّال) از حضرت ابى عبداللّه (ع ) حدیثى طولانى را نقل کرده و در ضمن آن مى گوید:
محضر مبارک امام (ع ) عرضه داشتم : چه اجر و ثوابى است براى کسى که نزد قبر مطهّر آن حضرت (امام حسین (ع )) نماز بخواند؟
حضرت فرمودند:
کسى که نزد قبر آن جناب دو رکعت نماز بخواند چیزى را از خدا نخواسته مگر آنکه حق تعالى آن را به وى اعطاء مى فرماید.
عرض کردم : چه اجر و ثوابى است براى کسى که از آب فرات غسل کرده و سپس به زیارت آن حضرت رود؟
امام (ع ) فرمودند:
هنگامى
که با اراده زیارت آن حضرت از فرات غسل مى کند تمام گناهانش ریخته شده و
پاک مى گردد، مثل اینکه تازه از مادر متولد گردیده .
عرض کردم : ثواب و اجر کسى که خودش بخاطر جهتى نمى تواند به زیارت رود ولى دیگرى را مجهّز ساخته و به زیارت فرستد چه مى باشد؟
حضرت فرمودند:
در
مقابل هر یک درهمى که خرج کرده خداوند متعال به قدر کوه اُحُد از حسنات به
وى داده و چند برابر هزینه اى را که متحمل شده برایش باقى مى گذارد، و نیز
بلاهائى که نازل شده را از وى دور مى گرداند و همچنین مال و دارائى وى را
حفظ و نگهدارى مى فرماید.(1)
بجز کربلا آرزوئى ندارم
که بى او به محراب روئى ندارم
بود مُهر محراب من خاک پاکش
ز بهر وضو آبروئى ندارم
به سوى حسین است روى نیازم
دگر چشم رحمت به سوئى ندارم
1- ترجمه کامل الزیارات ص 420
منبع: داستانهایی از فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام ، تالیف علی میر خلف زاده